،پختن سفال، آوردن خاک سفال که از فاصله 2 تا 3 کیلومتری کارگاه یعنی معدن خاک رس مشکوتان تامین میشود ، رو انجام میدن.آنچه که توجه جهانیان را در سفال کلپورگان برانگیخته است استفاده نکردن از چرخ سفالگری در تهیه سفال و تمام سفالینهها با روشهای سنتی ابتدایی و بدیع و به کمک
طرحها و نقشهای آن کاملا هندسی است و تداعی نقشهای باستانی است تــزیینــات روی سفالینه ها، با نمادهای تجریدی است که از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده است و حکایت از راز و رمــز و خواهش های روحی و درونی هنرمند از محیط اطراف و اعتقادات و باورها دارد. اغلب نمادها شبیه به نقوش سفالهای ماقبل تاریخ و آغاز دوره تاریخی است. در سفالینهها لعاب به کار نمیرود برای تزیین و نقاشی از سنگ «تیتوک» استفاده میکنند. این سنگ در منطقه تپه آچار در کهوران بخش زابلی یافت میشود و رنگ آن معمولا قهوه ای یا سیاه است. این سنگ نوعی سنگ منگنز است و رنگی که از آن به دست میآید قهوه ای است. نکته جالب درباره سفالهای کلپورگان دسته آنها است که این دستهها بر خلاف سفالها
سفال کلپورگان اغلب به شکل کاسه، کوزه، جام، قدح، پارچ و لیوان قلک و ... ساخته میشود که اغلب ظرفهای ساخته شده آن دارای سرپوش است که گاه خود به عنوان ظرفی مستقل مورد استفاده قرار میگیرد. کلپورگان آنچنان که باید تبلیغ نشده اما آنقدر هویت و کیفیت منحصربفردش مشهود بوده که اکنون در بازارهای مهم جهانی شهره است و مخاطب دارداکنون کورههای سفالپزی کلپورگان نام دومین کارگاه سفال دنیا و تنها موزه زنده سفال را با خود یدک میکشند.
ی امروزی دیرتر از بخش های دیگر سفال میشکن
نظرات شما عزیزان: